به گزارش ایسنا، در گزارش آنروا تاکید شده است که تاسیسات زیربنایی در زمینه لوله کشی آب، سلامتی، آموزش و پرورش و سیستم فاضلاب با تناسب رشد جمعیت بهبود نیافته است.
تخمین زده شده است که تا سال ۲۰۲۰، جمعیت غزه از یک میلیون و ۶۰۰ هزار تن به دو میلیون و ۱۰۰ هزار تن افزایش پیدا خواهد کرد.
تل آویو در سال ۲۰۰۷ و پس از آنکه حماس قدرت را در این منطقه در دست گرفت، حلقه محاصره غزه را تنگتر کرد.
براساس گزارش شبکه خبری بی.بی.سی، سازمان ملل متحد تخمین زده است که تا سال ۲۰۲۰، غزه به دو برابر مدارس کنونی و ۸۰۰ تخت بیمارستانی دیگر نیاز دارد و در حال حاضر هم با کمبود مسکن روبرو است.
در این گزارش آمده است که سفره آب‌های زیرزمینی که تنها منبع طبیعی دسترسی به آب این منطقه هستند، ممکن است تا سال ۲۰۱۶ میلادی غیر قابل مصرف شوند.
مقام‌های سازمان ملل متحد "محاصره غزه، درگیری‌های خشونت بار و نیاز عاجل به آشتی فلسطینیان" را از موانع بهبود وضعیت غزه دانستند.
منطقه جدا افتاده
مکس ول گیلارد، مدیر کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد گفت: "یک ناحیه شهری بدون برقراری ارتباط نمی‌تواند بقا یابد."
غزه فرودگاه یا بندری ندارد و اقتصاد آن به شدت به کمک‌های خارجی و قاچاق از طریق تونل‌های زیر زمینی مرز مصر بستگی دارد.
هر چند شرایط اقتصادی غزه از سال‌های گذشته تاکنون پیشرفت‌هایی کرده است، اما طبق این گزارش "به نظر می‌رسد که این پیشرفت‌ها قابل دوام نباشد" و شرایط مردم غزه نسبت به سال ۱۹۹۰ میلادی بدتر شده است.
بیکاری در سال ۲۰۱۱ که ۲۹ درصد بود، افزایش یافته و بر زندگی زنان و جوانان بیشتر از بقیه تاثیرگذاشته است.
